.jpg)
விழிகளில் திரட்டியக்
கண்ணீர்த் திவலைகள்
உதடிறங்கி
உருளுகின்றன
உலர்ந்துபோன
உதடுகளில்
ஒழுகத்துடிக்கும்
புன்னகை
புரியாமல்
விழிக்கிறது
கட்டித்தழுவிக்
கட்டாரியால்
முதுகில் பெற்ற
பரிசினால்
வழிகிறது
குருதி
துடிப்பை
இரட்டிப்பாக்கி
இதயம் உயர்த்தும்
இரத்த அழுத்தத்தில்
குழைந்து வெறிக்கிறது
சுவாசமும் பாசமும்
மேல்கீழாய்
இழுத்து வாங்கும்
மூச்சுக் காற்றின்
வெப்பம்
உயிரின் வேருக்கு
வீசுகிறது
வெண் சாமரம்
நட்பை
நயாகராவாய்
முதலீடு செய்து
நலன்களை உறிஞ்சிய
நல்லவனே
துரோகக் காளான்கள்
குடை விரிக்க
பொழிகிற
கள்ள மழையில்
இன்னும்
நனைகிறேன்
காலம்
காரித்துப்பியக்
கசடுகளில்
கலக்காமல் சிரிக்கிறது
நட்பு !
-இராதே
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக