கவிழ்ந்த முள்ளில்
கலங்கி வழிகிறது
கவிதை
கனக்கும் இதயத்தின்
வலிக்கும் வார்த்தைகள்
வசப்படாமல்
திக்குமுக்காடி
திணறி கிறுக்குகிறது
தூவல் முள்
படிப்பதற்குள்
கசங்கி
பந்துகளாய்
உருண்டோடி
குப்பைக் கூடைகளில்
தஞ்சம் புகும்
தாள்களின் புலம்பலில்
தவித்திடும்
செவிகள்
உள்ளும் வெளியுமாய்
ஓடோடி கனைக்கும்
எண்ணக் குதிரைகளின்
கடிவாளம்
கைவரப்பெறாமல்
தத்தளிப்பில் சுழலும்
கணங்களில்
காணாமல் போய்விடும்
மகிழ்வு
இறுதித் தீர்ப்பின் பின்
ஒடிபடும் தூவல் முள்
முன்பாகவே
ஒடிகிறது
அவசரத்தில் . . .
-இராதே
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக