காமத்தால் கன்னியரின் கைக்குள் சென்றேன் ;
கண்டுருகும் அழகினிலே இதழை மென்றேன் ;
ஊமத்தம் உண்டதுபோல் பித்தம் ஏறி
ஊர்சுற்றும் மாதர்களை விருந்தாய்த் தின்றேன் ;
நாமக்கல் ,சேலமெலாம் கூடிச் சென்று
நங்கையரின் இச்சைக்கே இசைந்தே நின்றேன் ;
நாமமது கெட்டதுதான் மிச்சம் ! மிச்சம் !
நலிந்தவுடல் கண்டதுதான்
வைரஸ் எச்சம் !
பெற்றோர்க்கும் பிடிக்காத பிள்ளை யானேன் ;
பேசாத பேச்சுக்குப் பொருளு மானேன் ;
உற்றார்க்கும் உறவினர்க்கும் பகையு மானேன் ;
ஊருக்குள் விளங்காத குடியு மானேன் ;
கற்றார்க்கும் பாவலர்க்கும் கருவா யானேன் ;
கருத்தில்லாச் சிந்தைக்கே இடமு மானேன் ;
மற்றவர்கள் மதிக்காத மடைய னானேன் ;
மாசுடைய வீணையதன் இசையு மானேன் !
நிலவில்லா வானானேன் ; நானே இன்று
நிறமில்லா மலரானேன் ; வெளியே செல்ல
நலமில்லா நோயானேன் ; மருந்தே இன்றி
நடமாடும் பிணமானேன் ; சருகாய் ஆனேன் ;
உலகெல்லாம் சிரிக்கின்ற உருவ மானேன் ;
உருக்குலைந்த எலும்புகளின் கூடு மானேன் ;
வளமான இளமையினைக் கருக்கி விட்டு
வாட்டுகிற நோயதற்கே இரையு மானேன் !
ஆணுக்கும் பெண்ணுக்கும் முறையில் லாத
ஆடுகிற ஆட்டத்தின் உச்சத் தாலே
ஊனுக்குள் குருதியதன் ஓட்டத் துள்ளே
ஊடுருவி வந்துவிட்ட அரக்கன்
வைரஸ்
பேணுகிற வெள்ளையணு அதனைக் கொன்று
பெருகுகிற நோயெதிர்ப்பை மெல்லச் சாய்க்கும் ;
காணுகிற பிணியெல்லாம் வளரும் ஓங்கும்
கண்டபடி ஆதிக்கம் செலுத்தும் ஏய்க்கும் !
தடைபோட முடியாத ஆசை யாலே ,
தவறிழைத்தே துன்பங்கள் கண்ட தாலே ,
உடைகூட அணிந்திடவே இயலா தாகி
ஊட்டமிலா மெலிந்தவுடல் வாட்டங் கொள்ள
எடையெல்லாம் குறைவாகி மேனி தேயும் ;
எளிதான இருமலுக்கே படுக்கை காணும் ;
நடைபோட்டே எலும்புருக்கி உடனே தொற்றும் ;
நாட்பட்ட காய்ச்சலுமே தொடரும் வாட்டும் !
வேசிகளின் பழக்கத்தால் வருதல் சொன்னேன் ;
வேறுசில வழிகளுமே இருத்தல் சொல்வேன் ;
ஊசிகளின் பயன்பாட்டால் வருதல் உண்டே ;
உடல்மாற்றும் குருதியினால் வருதல் உண்டே ;
தூசுக்கும் கொசுவுக்கும் வருவ தில்லை ;
தும்மலாலும் இருமலாலும் இல்லை தொற்று ;
யாசித்துப் பெற்றுவிட்ட
எயிட்சி னாலே
ஏக்கத்தால் வாழ்க்கை யினை இழக்கக் கண்டேன் !
பதறாத செயல்களெலாம் சிதறா தென்பார் ;
பக்குவமாய் உயிர்க்கொல்லி நோயைப் போக்கக்
கதறாமல் பாசமுடன் கருணை வேண்டி ,
கனிவான நட்புணர்வைப் பெறுதல் வேண்டும் ;
இதமான உடற்பயிற்சி நாளும் வேண்டும் ;
இயற்கையதன் அழகினையே சுவைத்தல் வேண்டும் ;
பதமான மருத்துவத்தில் பலனைக் கண்டு
பலமான
எயிட்சினையே எதிர்ப்போம் ! வெல்வோம் !
தேனூறும் மனையாளிடங் காணும் இன்பம் ;
தேவடியாள் மனைசென்றால் கிடைக்குந் துன்பம் ;
வானுடைய புகழ்கொண்ட தமிழர் பண்பு ;
வழித்தவறிப் போவதினால் இழக்கும் அன்பு ;
மானுடனே மதியிழந்து தவற்றைச் செய்து
மறுதலித்துப் போனவரின் வருத்தங் கண்டு
நானுடனே நல்லதமிழ் இசையைக் கூட்டி
நடப்பறிந்தே நலங்காண விருத்தங் கண்டேன் !
-இராதே